YAZAR: Fatime
Ağayeva
Belki ben bu gün, hatta şimdi öldüm nerden bileceksiniz? Ölmek için illa bedenimin mi ölmüsı lazım, hislerimin, duygularımın lmesi yetmez mi? Bence ölmek bu kadar sınırlandırlmamalı. O kadar insan tanıyorum ki, her saniye, her an ölüyor, hem de acı çeker her nefeste hem de. Acı çekmeden bir kere ölmek en güzel şey, dünyanın aşağlık yüzünden, vicdansız insanların hava çirliliğinden, lüzumsuzlardan kurtuluyorsun. Bu çok muazzam bi şey.
Fakat ölüm sana kendi isteği ile gelirse, bak o zaman tadından yenmez, yoksa bin bir günah işleyip sonra Rabbin verdiği cana kıyarak sadece cehennemi garantilersin ve dünyadaki şansını da, Allahın yanındaki yerini de kaybedersin. İçinde bin kere ölenler bir kere ölmeyı çok istiyorlar fakat hayat imtihanlarla dolu. Ölmek istiyorum dediğinde önce içten- içe bin kere ölüyorsun, sonra Allah kısmet ederse gerçekten ölüyorsun. Sayın okucu biliyor musun acılar içinde kıvranıp her gün ölmektense sağlıklı şekilde ve kendi ecelinle bir kere ölmek daha güzel. Neden mi? Bilerek günah işlemiyorsun ve ondan gelip, ona döneceğini bildiğin için taşıdığın ruha da, bedene de onun için saygı duyuyorsun. Hem günahların olsa bile bu hayata bağlı oluyorsun ve bunun sonunda cennetle ve ya cehennemle ödüllendirileceğini biliyorsun. Fakat içten ölmek öyle değil ki. Her an acılar içinde ömür sürmek bazen birilerine ben iyiyim sorun yokmuş, her şey normalmiş gibi göstermek gerekir. Bazen de şu hayata bir daha ne zaman geleceğim ki, deyip acılara da, çektiğim sıkıntılara da göğüs gelmeye çalışıyorsun, fakat dışarıya sen kendini ne kadar iyi göstermeye, hiç bir şey yokmuş gibi davranmaya çalışsan da içten- içe mahv oluyor, hatta yok oluyorsun. Sen işte o zaman ölüyorsun, kalbin her kırıldığında, derdinin üzerine her defasında yeni bir dert eklendiğinde bir kez daha ölüyorsun. Karşılaştığın sıkıntılarla yüzleşmediğinde, sevdiğin insanları ister manevi, isterse de gerçekten kaybet fark etmez sen o zaman da ölüyorsun. En acısı da sen o zaman yavaş- yavaş öldüğünü bile farkında olmuyorsun. Çok garip deil mi? Ölüyorsun ama fark etmiyorsun. Aslında sen hiç yaşamıyorsun, manevi dünyanda ölüyorsun, ama çevrendeki insanlar seni öyle görüp yaşıyorsun sanıyorlar...