Yazbaşı çıkarken Ergenekondan,
Kurdu özümüze ram edenleriz.
Gönül ateşiyle biz zaman-zaman
Demir dağlarını eritenleriz.
Kökümü, soyumu tayınan günden,
Amal kanadında men ucalmışam.
Adım danılsa da ilk gençliğimden,
Türklük havasıyla nefes almışam.
Men idim kul olan öz ülkesinde,
Bölüne-bölüne parçalanırdım.
O zamanlar bitsem de yad kölgesinde
Seni öz karşımda ışık sanırdım.
Türklük kurban idi o zaman şere,
Sen bize zulmette çıl-çırak oldun.
Yurtdan kaçak düşen Sedreddinlere
Mehmet Eminlere sen sığınak oldun.
Ruhumu, aşkımı sana uçurdum,
Menim taleyimin oz bahti sensen.
Tekce menim değil, ey ata yurdum,
Türklük dünyasının paytahtı sensen.
İmzalar içinde hattım yokken
Seni varlığıma ıspat sanmışam.
Menim sevincim de, güvencim de sen,
Hemişe men sana arkalanmışam.
Dilim ayaklarda toz olan zaman,
Ali meclislerden kovulan zaman
Nigaran değildim ana dilimden.
Sana güvenirdim, bilirdim ki, men
Dilimde danışan bir Türk yurdu var.
Dilim yaşarsa, milletim yaşar.
Durur yüreğimde goşa dağ kimi
Ana Vatanımla ata Vatanım.
Senin ayağına bir taş deydi mi,
Baküde yüreğim kanıyor menim.
Dilimiz, dinimiz, amalımız bir,
İki bayrak altında bir milletiz biz.
Hayrımız, şerimiz ayrı değildir,
El-ele vereli dedelerimiz.
Onlar yenilmemiş hiç bir düşmana,
Yerinde söylemiş Ulu Bilge Han:
Ey Türk! Dağlar bile baş eğer sana,
Birleşip özüne döndüğün zaman.
Sen gökte, sen yerde zafer çalanda
O zafer bizimdir, senin hem menim.
Sen büyü, sen ucal, sen ucalanda
Men de ucalıram Türkiyem menim.
BAHTİYAR VAHAPZADE
1 Ram - Tabii
2 Amal - Amaç
3 Ucalmak - Yücelmek
4 Danılmak – İnkar edilmek
5 Yad - Yabancı
6 Çırak - Lamba
7 Tataristan milliyetçisi. Sonralar Türkiyede yaşamış Sedri Maksudi Arsal
8 Azerbaycan Halk Cumhuriyetinin kurucusu Mehmet Emin Resulzade
9 Tale - Kader
10 Hatt - Yazı
11 Hemişe – Her zaman
12 Arkalanmak - Güvenmek
13 Nigaran - Endişeli
14 Danışmak - Konuşmak
15 Kimi - Gibi
16 Çalmak - Kazanmak
